Onze sport
“Een van de meest opvallende kenmerken van karate is dat het door iedereen kan worden beoefend, jong of oud, sterk of zwak, man of vrouw.”
Historiek van onze karatestijl
Shihan Gichin Funakoshi
Bron: wikipedia
“Het uiteindelijk doel van karate is geen nederlaag of overwinning, maar de verbetering van het karakter van de beoefenaar”
Karate werd in 1922 in Japan geïntroduceerd door Shihan Gichin Funakoshi. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van het moderne karate. Shihan Gichin Funakoshiis geboren in Okinawa in 1868 en leerde karate van twee zeer gerespecteerde Okinawaanse meesters van de japanse krijgskunst, Shihan Yasutsune (Anko) Itosu en Shihan Yasutsune (Anko) Azato.
Shihan Gichin Funakoshi paste de kunst aan, liet zich inspireren door traditionele Japanse budostijlen (kendo, judo, enz.) en benadrukte de filosofische aspecten. Het was deze nieuwe karate-do die hij naar de andere Japanse eilanden meenam en de eerste was die de kunst op het vasteland introduceerde. In 1916 gaf hij een demonstratie aan de Butokuden in Kyoto, Japan, het officiële centrum van alle Japanse krijgskunsten. Op 6 maart 1921 bezocht de kroonprins Okinawa en Shihan Funakoshi werd opnieuw gevraagd om karate te demonstreren. In het vroege voorjaar van 1922 reisde Shihan Funakoshi naar Tokio om zijn kunst te presenteren op de eerste nationale atletiektentoonstelling in Tokio, georganiseerd door het ministerie van Onderwijs.Voor Shihan Funakoshi kreeg het woord karate uiteindelijk een diepere en bredere betekenis door de synthese van deze vele methoden die karate-do werden, letterlijk de ‘weg van karate’ of van de ‘lege hand’.
Shihan Masatoshi Nakayama
Bron: wikipedia
“Een van de meest opvallende kenmerken van karate is dat het door iedereen kan worden beoefend, jong of oud, sterk of zwak, man of vrouw.”
Shihan Masatoshi Nakayama (13 april 1913 – 15 april 1987) was een internationaal bekende Japanse meester van het Shotokan-karate. Hij hielp bij de oprichting van de Japan Karate Association (JKA) in 1949 en schreef vele leerboeken over karate, die dienden om zijn krijgskunst populair te maken. Bijna 40 jaar lang, tot aan zijn dood in 1987, werkte Nakayama aan de verspreiding van Shotokan-karate over de hele wereld. Hij was de eerste meester in de geschiedenis van Shotokan die tijdens zijn leven de rang van 9e dan bereikte, en kreeg postuum de rang van 10e dan. Masatoshi Nakayama stierf op 15 april 1987 op 74-jarige leeftijd. Hij bekleedde postuum de rang van 10e Dan.
Hij introduceerde de shotokan karatestijl in België door Sensei Satoshi Miyazaki uit te zenden.
Shihan Satoshi Miyazaki
Bron: wikipedia
Shihan Satoshi Miyazaki was een meester-karateka-instructeur, geboren op 17 juni 1938 in een klein dorpje in de prefectuur Saga (Kyushu-eilanden, Japan), overleden op 31 mei 1993.
Eind 1967 werd Meester Miyazaki door de JKA samen met de Meesters Enoeda, Shirai, Kase en Kanazawa naar Europa gestuurd om shotokan te promoten. Hij werd hoofdinstructeur voor België. Degenen die hem kenden, zeiden over meester Miyazaki dat hij de illustratie was van de vijf essentiële kenmerken van de karateka, namelijk bescheidenheid, eerlijkheid, beleefdheid, moed en zelfbeheersing. Zijn onderwijs stijl was hard en intens. Hij hechtte veel belang aan de details van het gebaar en de precisie van de techniek. Voor hem waren onderwijs en karate één.
Shihan Sergio Gneo
Bron: Taisho Lede
Bij het overlijden van Miyazaki Shihan besliste de Belgische JKA leiding in samenspraak met de JKA hoofdorganisatie in Japan om het levenswerk van Miyazaki Shihanverder te zetten. Gneo Shihan, die op dat ogenblik de technische rechterhand was van Miyazaki Shihan , nam de leiding op zich van de JKA-organisatie in België.
Gneo Shihan zet tot heden het levenswerk van Miyazaki Shihan vol enthousiasme verder.
Stijl
Meester Funakoshi onderwees slechts één methode, een totale discipline, die een vermenging vertegenwoordigde van Okinawaanse karatestijlen en Japans budo. Deze methode werd bekend als Shotokan-Ryu. Het was dankzij het harde werk van Meester Funakoshi dat in 1948 de Japan Karate Association (JKA) werd opgericht. De oprichting van de JKA met Masatoshi Nakayama als hoofdmeester na het overlijden van Funakoshi in 1957, leidde de weg naar de verspreiding van Shotokan-karate over de hele wereld. Sensei Masatoshi Nakayama werd geboren in 1913 en begon in 1931 karate te trainen onder Meester Funakoshi Gichin. Na zijn afstuderen aan de Takashoku Universiteit in 1937 ging hij naar Peking om Chinees te studeren, terwijl hij daar ook verschillende stijlen van Chinees vechten bestudeerde. Het was door de vooruitziende blik van meester Nakayama dat Shotokan zo populair is als nu, aangezien hij verantwoordelijk was voor de wereldwijde verspreiding van de stijl in de jaren zestig en zeventig.
Hij plaatste Shotokan ook op een stevige wetenschappelijke basis na het uitvoeren van een diepgaande studie van de principes van kinesiologie, anatomie, psychologie en natuurkunde die betrokken zijn bij karatetraining. Meester Nakayama heeft een aantal boeken gepubliceerd, waaronder “Dynamic Karate” en de “Best Karate” -serie, die veel Shotokan-stylisten gebruiken in hun training. Hij heeft ook video’s gemaakt met gedetailleerde technische en praktische informatie over Kata, Kihon en Kumite.
Studenten van de Japanse Karate-Do dojo leven volgens de vijf leefregels van Meester Funakoshi genaamd Dojo Kun. Dojo Kun (Principes van de Karateschool)
- Streven naar perfectie van karakter
- Wees trouw
- Respecteer anderen
- Zich onthouden van gewelddadig gedrag
Elke les begint en eindigt met een korte meditatie.
Studenten leren de basis van blokken, stoten, trappen en houdingen naast Kata – een vaste combinatie van bewegingen en Kumite – sparringtechnieken en -tactieken.
Kihon (Basis begrippen, technieken en bewegingen)
Karate is gebouwd op een sterke basis van basisbewegingen, waaronder specifieke houdingen, stoten, blokken en trappen. De juiste uitlijning van het lichaam en beweging worden benadrukt, evenals concentratie en focus. Tijdens het oefenen van de basis leert de student stabiliteit, evenwicht, juiste techniek en de principes van lichaamscontractie en ontspanning. De basis wordt tijdens elke training geoefend door de karatecursist van elk niveau.
Kata (stijloefeningen, schijngevecht)
Kata, de formele bewegingen van karate, zijn de essentie ervan. Het zijn opeenvolgingen van bewegingen die aanvallen en verdedigingen simuleren tegen een aantal denkbeeldige vijanden. Kata’s bevatten alle basistechnieken en houdingen die nodig zijn om ritme en coördinatie te bereiken. Elke kata begint met een blok om het gebruik van karate uitsluitend voor zelfverdediging te benadrukken. Grofweg zijn ze in twee soorten te verdelen: degene die de nadruk leggen op spierversterking en bodybuilding, en degene die meer gericht zijn op snelheidstraining en de ontwikkeling van razendsnelle reflexen.
Kumite (Sparring of toegepaste technieken)
Kumite is een vorm die wordt gebruikt om aanvallende en verdedigende technieken toe te passen die in de kata worden beoefend onder de meer realistische omstandigheden waarin, door van te voren afgesproken tussen de deelnemers, de ene aanvallende en de andere verdedigende technieken toepast. Met andere woorden, waar de beoefening van kata uitgaat van denkbeeldige tegenstanders, wordt Kumite beoefend met een andere karateka in afwisselende rollen van verdediger en agressor. Kumite maakt de praktische toepassing van de bewegingen in de kata mogelijk. Tijdens Kumite leren studenten de juiste afstand, timing, lichaamsbeweging en focus. Jiyu Kumite is vrij sparren, dat is sparren zonder afspraak. Het wordt beoefend door hogere gordels en is een vorm van training die is ontwikkeld door het oefenen van step sparring (vooraf afgesproken sparring).
Bunkai (Omzetting kata in toegepaste technieken)
Bunkai is een fundamenteel concept in Karate dat betrekking heeft op de analyse en praktische toepassing van technieken die te vinden zijn in kata (vooraf vastgestelde vormen of patronen). Het helpt beoefenaars de zelfverdedigingstoepassingen van de bewegingen binnen kata te begrijpen, waardoor ze effectiever worden in echte situaties. Bunkai omvat vaak het ontleden van kata-sequenties, het identificeren van gewrichtsklemmen, stoten en verdedigingsmanoeuvres. Het is essentieel om een dieper inzicht te krijgen in de praktische aspecten van Karate en om de zelfverdedigingsvaardigheden te verbeteren. Bunkai-praktijk is een cruciaal onderdeel van de traditionele Karate-training.
KYU Graden
Algemeen
Binnen onze karateschool kennen wij 9 officiële leerling-graden (kyu-graden) verdeeld over 3 gordelkleuren: wit (4 graden: 9de kyu, 8ste kyu, 7de kyu en 6de kyu), blauw (2 graden: 5de kyu en 4de kyu) en bruin (3 graden: 3de kyu, 2de kyu en 1ste kyu). De aanduiding van de 4 witte graden gebeurt door zwarte merkstrepen op de gordel, maar kan ook gebeuren door bijkomende kleuren (witgeel, geel, oranje, groen).
Voor kinderen bestaan er tussengraden, die meestal worden aangeduid met rode merkstrepen op de gekleurde gordel. Deze tussengraden worden niet beschouwd als officiële graden.
Examens voor kyu-graden worden afgenomen door de club examinator.
Houders van een dan-graad binnen onze karateschool dragen een zwarte gordel, zonder specifieke kentekens die het niveau van de graad aanduiden.
Voorwaarden
De graduatie-eisen waaraan een karateka moet voldoen om een kyu-graad te behalen, zijn vastgelegd per graad
Voor deelname aan een examen tot het behalen van en officiële kyu-graad moet men:
- Een geldige vergunning Karate Vlaanderen hebben,
(Elke graduatie van een persoon zonder geldige vergunning is ongeldig, zelfs indien later een geldige vergunning verkregen wordt.) - Een geldig examenbriefje kunnen voorleggen, getekend door de club examinator, of indien de club deze niet heeft, de hoofdlesgever van de club
- Voldoende wachttijd hebben (zie tabellen hierna)
- Voldoende aantal trainingen hebben (zie tabellen hierna).
En verder…
- Karateka’s met een kyu graad van een andere, officieel erkende stijl of leerschool (dit is met nationale en/of internationale structuur) of komende van een andere federatie moeten 6 maand trainen onder een JKA lesgever vooraleer aan een JKA kyu-graduatie-examen te kunnen deelnemen.
- Karateka’s die in het buitenland examen willen afleggen voor het behalen van een JKA kyu-graad, moeten hiervoor de toelating hebben van de verantwoordelijke graduatie JKA Belgium.
Tussengraden
Tussengraden hoeven niet noodzakelijk worden toegekend door de officiële club examinator en vereisen ook geen examenbriefje.
- Bij jongeren van 8 tot 12 jaar heeft men twee tussen graden, namelijk ‘gevorderde’ en ‘kandidaat’ (Japans=kari).
Elke tussen graad wordt aangeduid door één bijkomend rood bandje. - Bij jongeren van 13 tot 15 jaar heeft men één tussen graad, namelijk ‘kandidaat’.
Die tussen graad wordt aangeduid door twee bijkomende rode bandjes. - Tussen graden kunnen ook bij seniores (ouder dan 15 jaar) gebruikt worden.
Bij het toekennen van tussen graden moet rekening gehouden worden met de officiële graden: in geen geval kan men over de officiële kyu-graden heen springen.
DAN Graden
(Deze informatie zal kortelings worden toegevoegd)
Evolutie KYU graden
Enkel voor de kyu graden is er een bestaand kader van minimale richtlijnen dat aangeeft wanneer je als karateka in aanmerking komt om deel te nemen aan een examen evaluatie. De club wenst erop te wijzen dat dit minimale richtlijnen zijn die niet afdwingbaar zijn of automatisch zal worden toegekend. De beslissing om deel te nemen aan deze evaluatie ligt bij het technische bestuur van de club en is afhankelijk van de evolutie van de kandidaat, waarbij de deelname afhankelijk is van zowel technische als mentale criteria, naast deze minimale richtlijnen.
Examen voor Kyu graden worden in de club afgenomen. De club beschikt over een JKA erkend clubexaminator.
Wachttijd en aantal trainingen – tabellen per leeftijdsgroep
Woordje uitleg over de tabellen:
- Kolom 1: Het vereiste aantal trainingen dat men minstens met die bepaalde graad moet volgen vooraleer men zich mag aanbieden voor graadverhoging.
- Kolom 2: De noodzakelijke wachttijd (in maanden) vooraleer men zich mag aanbieden voor graadverhoging.
- Kolom 3: De vereisten tot het behalen van een nieuwe kyu-graad.
- Kolom 4: De benaming van de te behalen graad
- Kolom 5: Een beschrijving van de gordel.
Examenprogramma’s
Het examenprogramma is te vinden op de website van JKA Vlaanderen.
Evolutie DAN graden
(Deze informatie zal kortelings worden toegevoegd)
Figuren (kata)
Een kata is een logische opeenvolging van afweer-, stoot-, slag-, traptechnieken en standen volgens een vastgelegde volgorde. Op dit moment worden 27 verschillende Shotokankata’s beoefend / onderwezen, die aan de ene kant van generatie op generatie zijn doorgegeven en aan de andere kant recentelijk zijn ontwikkeld.
Veelgestelde vragen
Waarvoor staat ‘Karate’ ?
Letterlijk uit het Japans vertaald, betekent karate “Lege Hand”. Deze term is afkomstig van het oude Japan, waar het verboden was om wapens te dragen. Door het verbod op wapendracht, ontwikkelde zich een verdedigingstechniek zonder wapens, vooral beoefend door monniken, in kloosters. De enige ‘wapens’ die ze altijd bij zich hadden, waren hun handen en voeten.
Planken breken ?
Vele mensen gaan bij karate spontaan denken aan planken doormidden slaan met de handen of de voeten. Eigenlijk heeft dit weinig te maken met karate. Dit is ook geen onderdeel van de trainingen, je zal dit enkel te zien krijgen op demonstraties. Wat men hiermee wil aantonen, is hoe krachtig een goed uitgevoerde karatetechniek wel is. Met 1 perfect uitgevoerde karatetechniek kan een getraind karateka zijn tegenstander uitschakelen. Om dit te demonstreren zal men één of meerdere planken in 1 klap doormidden slaan.
Karate, een sport ?
Karate wordt hier in de Westerse leefwereld beschouwd als een sport, dikwijls zelfs als een ‘gevechtssport’. Karateka’s zullen eerder spreken van een ‘martial art’ of -vrij vertaald- ‘Oosterse gevechtskunst’. Ooit zei iemand : ‘Karate is geen sport, maar een manier van leven“.’
Karate gaat immers verder dan lichamelijke training. Concentratie, discipline, hoffelijkheid,… zijn naast het lichamelijke aspect even belangrijk. Karate beoefen je niet enkel tijdens de trainingen, maar ook daarbuiten. Hiermee bedoelen we dat het mentale aspect van karate iemand (in positieve zin) verandert. Dit uit zich in kleine dingen in het dagdagelijkse leven. Voor de ene is de karatetraining een uitlaatklep en die persoon wordt er rustiger van, voor iemand anders kan karate het zelfvertrouwen vergroten,… Hoe dit zich uit, hangt van persoon tot persoon af.
Gevaarlijk ?
Zoals in de vorige paragraaf reeds vermeld, wordt karate vaak onder de noemer ‘gevechtssport‘ geplaatst. Oorspronkelijk is karate ontwikkeld als verdedigingstechniek en dit is tot op heden nog steeds niet anders. Een karateka mag buiten de dojo (oefenzaal) enkel karatetechnieken gebruiken om zich te verdedigen.
In de shotokan-stijl die in onze club beoefend wordt, leert men om alle technieken volledig te beheersen. Dit wil zeggen dat indien men met partner werkt, de techniek dient te stoppen net voor impact. Er is wel degelijk contact, maar dit zonder dat men zijn tegenstander pijn doet of kwetst. De kans op kwetsuren is minimaal.
En omdat men de training steeds aanvat met een degelijke opwarming, is ook de kans op andere sportblessures (zoals bv. spierverrekkingen) eveneens tot een minimum herleid.
Tot slot:
- “Karate begint pas wanneer men de zwarte gordel behaald”
- “Een vermeden gevecht, is een gewonnen gevecht”
- Iedereen moet kunnen karate beoefenen, elk op zijn manier, volgens zijn eigen mogelijkheden.
- Indien wij vaststellen dat een clublid karate gebruikt buiten de sportieve context van ‘het karate-gebeuren’, dan zullen er sancties worden genomen.
Externe info
Meer detail info kan u terug vinden op de website van Karate Vlaanderen